Morze, jak to morze.
Każde spowite jest blaskiem zachodzącego już słońca.
Każde o świcie płonie jasnym obłokiem.

Każde jak zwierciadło odbija błękit nieba.

Każde niby tak podobne. a jednak takie inne.

Jednak To morze jest niepowtarzalne.
Jest częścią kultury.

Częścią naszych polskich dziejów.

Historyczne głębiny kuszą ciekawością,
A odkryte miejsca urzekają swym pięknem.

Czasem nieświadomie rozwikła ono wszelkie problemy,

Szepcąc do Ciebie, prosto do Twej duszy.

Z każdą falą przekazuje nam mnóstwo miłości,

Tyle ciepła.

Morze jest niczym setki myśli przywołanych w ciszy.

W ciszy wiatru pełnego wspomnień.

Refleksji.

Fale zimne zalewają brzeg,
wynosząc przy tym złoty bursztyn.

Tu stara łódka, tam spróchniała kłoda.
Owity tajemniczością widok.

Ale morze, jak to morze.

majki