Kino kameralne zacząłem odwiedzać stosunkowo niedawno. Wybrałem kino studyjne w Wejherowskim Centrum Kultury, znanym także jako „Filharmonia Kaszubska". Sam budynek jest wart uwagi. To z pewnością jeden z najpiękniejszych obiektów w Wejherowie, którymi miasto nie grzeszy. Bez problemu zakupiłem bilet (za przyzwoitą cenę – bycie uczniem ma swoje zalety, 37% zniżki) i okazało się, że na sali będę sam. Nie rozpaczałem z tego powodu, lubię spokojną i samotną analizę.

Pierwszą rzeczą, która mnie zaskoczyła, to z pewnością niesamowity komfort, cisza i przytulność sali. W moim przypadku oglądanie filmu „z głową" wiąże się z wygodą odbioru i Wejherowskie Centrum Kultury starannie o to zadbało. „Taxi Teheran" - tym filmem rozpocząłem swoją przygodę z kinem studyjnym, ale też z zagłębianiem się w OFF filmowy. Choć nie tylko.

Cenię kulturę undergroundową za swoją indywidualność, skromność, niekiedy pokorę i wysublimowaną tematykę. Już jakiś czas temu zauważyłem, że przytłacza mnie patos hollywoodzkich produkcji. Nie chcę też, aby fani WIELKICH, kinematograficznych dzieł poczuli się urażeni, po prostu momentami nie umiem dostrzec fenomenu filmów z ogromnym boxofficem i gwiazdorską obsadą.

Powoli nasiąkam OFFem i dobrze mi z tym. Naturalizm to jeden z elementów, który urzeka mnie w niskobudżetowych produkcjach. Niekiedy na srebrnym ekranie możemy podziwiać zwykłych ludzi, bez umiejętności aktorskich pokroju stałych bywalców czerwonego dywanu.

„To, czego chcę" Damiana Kocura – jeżeli kiedykolwiek będziecie mieli okazję zobaczyć ten film, to z całego serca polecam. Nie jest wyświetlany ani w dużych multipleksach czy kinach studyjnych, zobaczyć go można za to na festiwalach. Sam miałem przyjemność podziwiać go na 40 Festiwalu Filmowym w Gdyni i był to mój faworyt. Dlaczego? Starając się nie spojlerować... Ariel Makara, główny bohater filmu, to naturszczyk. A historia w nim przedstawiona jest urzekająca do tego stopnia, że gdyby nie pełna sala... moje oczy z pewnością zaczęłyby się niekontrolowanie pocić.

Klimat współczesnego Śląska, waśń między kibicami piłkarskich klubów, którą w stanie jest zdominować jedynie prawdziwe uczucie. „Spotkanie dwójki jest zderzeniem pozornie dwóch różnych pragnień, których źródłem w obydwu przypadkach jest samotność." Warto.

Skupiłem się na OFFie filmowym, ale muzyka, teatr, sztuki uliczne i wiele innych, niekiedy amatorskich prób tworzenia jest w stanie zachwycić mnie bardziej, niż o wiele lepiej zrealizowane dzieło wysokobudżetowe. Niekiedy wystarczy tylko telefon i pomysł, a może to być początek do wybitnej historii.
Czasami lepiej zejść do podziemi.