Cotidianam vitam nostram
(codzienność nasza)
Dłużej znieść nie mogę
katorgi życia doczesnego;
ale na świecie najgorzej
z okowów żywota
wyrwać się nie potrafię;
czekam tylko
na wyzwolenie.
Na sen
wieczny.
Laudate saecularia
(pochwała doczesna)
Nie chwal dnia przed zachodem słońca
po też nie;
nie chwal szczęścia
gdy je masz;
nie chwal tego co masz
jeśli jeszcze masz;
nie chwal życia
póki żyjesz.
Ultima quaestionum
(pytania końcowe)
gdy u celu zawsze śmierć;
jak cieszyć się życiem?
gdy śmierć nadejdzie;
jak kochać?
gdy śmierć rozłączy.
Ból istnienia
spoczywa na barkach
dzieci pierwotnych.
xLoczek